ve tekrar kaybolduğumda ismini haykıracağım

intikam, kan, düşman bilmeyiz dear hükümet ama müzik var dans edersen halay var çekersen insan var insanlık bilirsen

şöyle diyor hikaye; Pir Sultan dar ağacına doğru yürümeye başlar...

şöyle diyor hikaye;

Pir Sultan dar ağacına doğru yürümeye başlar. Hızır pasa emir verir,

"Halk Pir Sultan'ı taşlasın, taş atmayanın boynu uçurulacak. Böyle bilinsin!"

Çok sevdiği halk Pir Sultan'ı taşlamaya başlar. Atılan taşlar Pir Sultan'a ulaşır lakin değmeden yere düşer. Pir'in müsahibi Ali Baba taş atmasa da can korkusundan Pir'e gül atar. Gül Pir'e değer ve yaralar. Kırmızı kanlar akar bedeninden. 

Can dostunun bu hareketinden incinen Pir'in dudaklarindan su nefes dökülür:

şu kanlı zalimin ettiği işler, 
garip bülbül gibi zareler beni, 
yağmur gibi yağar başıma taşlar, 
ille dostun gülü yareler beni
bir derdim var idi şimdi elli oldu, 
dar günümde dost,düşmanım belli oldu, 
ecel fermanı boynuma takıldı, 
ille dostun bir fiskesi yareler beni 
pir sultan abdal'ım can göğe ağmaz, 
hakk'tan emrolmayınca rahmet yağmaz, 
şu elin attığı taş bana değmez, 
ille dostun attığı gül pareler beni

az bir bakar mısın lokum gibi şarkı getirdim dans edelim mi?